Dziś nietypowo, albowiem opowiem Wam o pewnych tenisówkach...
Przeciętne białe tenisówki w ręce smirch wpadły blisko dwa lata temu. Smirch nie potrafiła znieść ich przeciętności i postanowiła pomóc im wyzwolić swe piękno. "jakżesz możemy to zrobić?" - zapytały tenisówki. W odpowiedzi smirch podała im markery do tkanin.
Tenisówki zainspirowane mangą i anime obrysowały się ze wszystkich stron. Świeżo po obejrzeniu Hetalii i HetaOni, prawa postanowiła być Anglią a lewa Ameryką, przerysowały swoje postacie, portrety uzupełniły cytatami. Tył zdecydowały mieć identyczny: napis "kocham Japonię" w języku japońskim. Puste miejsca wypełniły się symbolami z innych anime.
"Czy jesteśmy teraz piękne?" - zapytały tenisówki. "Nie wszyscy was docenią, nawet ja po latach stwierdzę, że mogłam wam pomóc lepiej, jednak teraz, w tej chwili, płynącego wartkim strumieniem, czasu, w tym punkcie mojego życia...jesteście dla mnie piękne." - tak im odpowiedziała smirch.
Tenisówki trwały około roku, a gdy nadszedł czas pożegnania, smirch upamiętniła wspólne chwile fotografiami, choć niewyraźnymi z powodu trzęsących się ze smutku rąk. Któregoś dnia smirch próbowała wyzwolić podobne piękno w kolejnej parze tenisówek. Proponowała im inspirację Hellsingiem, lecz to już nie było to samo. Chociaż ukraszone cytatami, zachowały swą pierwotną pustkę.
Morał z tej historii wynurza się następujący: każda rzecz, czysta jak śnieg, pusta jak oczy lalki, może wyzwolić swoje piękno gdy użyje się wobec niej odpowiednich środków i inspiracji. Wystarczy tylko jej pozwolić na to, a sobie - pozwolić jej pomóc. A największą satysfakcję sprawi nam świadomość, że wynikły efekt jest dziełem naszych rąk.
...a poza tym markery do ubrań to świetna rzecz, kiedyś się pochwalę jak jeszcze je wykorzystałam ;)
